شنبه، تیر ۲۷، ۱۳۸۳

كمي بي ربط...
 
آدم هايي دراين همسايگي هستند كه فكرهاي كوچكشان را با رنگ و لعاب تفكرات روشنفكرانه و مدرن و
درلفاف موضوعاتي همچون  انسانيت و عشق و انديشه نوين ميپوشانند. كلمات و جملات زيبا و مشتري پسند همچون در و گوهر بر زبان و قلمشان جاري است و لبخند بر لبشان ، ولي بد دلي از درون تمام وجودشان را فرا گرفته است . ديوار اتاق پذيرايي شان پوشيده از اشعار زيبا و نقش هاي هنرمندان بنام است  حياط خلوت شان مزين به مجسمه هاي بخل و حسد و كينه . نهايت كنجكاويشان روابط آدم هاي ديگر است و نهايت دوندگي شان در جهت نماياندن خود! در خانه  اين آدم ها  جاي آيينه خالي است و به جاي آن پنجره بسيار. پنجره هايي مشرف به حياط همسايه ها.

هیچ نظری موجود نیست: