زندگي در بستر بحران نيم خفته، مانند خانه داشتن در دامنه هاي سرسبز آتشفشاني است كه هر بامداد با دود دمنده خود ،از دور شما را يادآور ميشود كه قلبش همچنان تپنده است. آدمياني كه به طمع خاك حاصل خيز پاي آتشفشان خانه و كاشانه بنا كرده اند،هر آن ممكن است دچار خشم و فوران آتشي شوند كه در قلب تپنده كوه جاي دارد.گرچه شايد اين روز بسيار دور باشد.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر