دوست عزيزم علي شوريده در وبلاگش از قول يك مهندس ژاپني كه اخيرا در جريان نظارت بر يك پروژه مهندسي مدتي را در ايران گذرانده ، نوشته است : چقدر حضور زنها در محيطهای کاری حتی محيطهای کاری مهندسی ايران زياد شده است . قابل مقايسه با ژاپن نيست چرا که اينجا زنها معمولا در مشاغل خاصی حضور دارند. برای مثال ميگفت در دفتر شرکت مشاور ايرانی در تهران بيشتر مهندسين، خانمهای جوان بوده اند و بعضی از آنها چند نفر ديگر را هم مديريت ميکرده اند و می پرسيد پس آقايان کجا هستند؟!
با توجه به آمار بالاي دختران دانشجو در رشته هاي فني و علوم پايه ، حضور بيش از پيش خانم هاي متخصص در محيط هاي كاري عجيب نيست. ولي علت افزايش آمار دانشجويان دختر در دانشگاه ها چيست؟
به نظر من به ترتيب در دو ديدگاه خوشبينانه و بد بينانه ميتوان گفت:
با توجه به رشد آگاهي عمومي در جامعه، لزوم ادامه تحصيل براي زنان جوان به صورت يك امر مهم از سوي تعداد بيشتري از خانواده هاي ايراني و دختران جوانشان پذيرفته شده است.
با توجه به محوريت مسايل مادي در فرهنگ عمومي مردم و نيز درآمد زايي كاذب و سريع مشاغلي كه اصولا به تخصص هاي دانشگاهي نياز ندارند تعداد بيشتري از مردان جوان ترجيح ميدهند تا به جاي ادامه تحصيل در دانشگاه جذب اين نوع از مشاغل شوند و به اين ترتيب كلاس هاي دانشگاه را براي رقباي مؤنثشان خالي ميگذارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر