سه‌شنبه، بهمن ۰۹، ۱۳۸۰

گاه از عشق خدا پر مي كشم
روي ابر قلب ها سر مي كشم
باز من روي زمين در اوج خاك
روز هايم در پي يك موج پاك
------
له له يك دم نگاه مهربان
تشنه پرواز بر روي جهان
آرزوي روز ها مجنون شدن
سال هابا چشم جان مفتون شدن
-------
باز هم روياي دستان نجيب
باز هم افكار زيبا و عجيب
روح نا آرام من شد چاك چاك
چشم هايم عاشق چشمان پاك
------
به نظر ناتمام مي رسد!
براي اين كه نا تمام است!
تلخون
18/6/73

هیچ نظری موجود نیست: