سلام دوستان.
خيلي ناراحتم..اين وبلاگ نويسي يه امتحان بود.آزمون دمكراسي. من هميشه فكر ميكردم اين مردم ما هستند كه از دمكراسي گريزون هستن يا دمكراسي از اونها گريزونه..
يا به تعبير زيباي مخملباف طالبان برقع رو آوردن يا برقع طالبان رو.
خيلي پيشتر ها حتم كرده بودم كه كرم از خود درخت است. آقايون خانوما شما كه نماينده هاي قشر جوان و دانشگاهي در ايران هستين..با عرض شرمندگي ما ظرفيت آزادي بيان نداريم .آزادي بيان رو براي شخص خودمون ميخواهيم و بس.
تحمل شنيدن حرفي كه به مذاقمون خوش نياد رو نداريم و بجاي حرف منطقي فحش و بد و بيراه و تحديد حواله ميكنيم.
به قول گلبانو بيفايدست....راه درازي در پيش است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر