مزاحم ياب!

زبان عنصري است زنده و پويا كه به صورت خودكار در گذر تاريخ خود را پيوسته تغيير ميدهد تا به عنوان اولين ابزار ارتباطي بشر كارايي لازم را در هرمقطع زماني براي رفع نيازهاي روز جامعه داشته باشد. اين تغيير در برخي زبان ها چنان عظيم است كه در طي چند صد سال به دگرگوني كامل آن مي انجامد . فرهنگ عمومي از عواملي است كه باعث تغييرات در زبان به صورت پديد آمدن واژگان جديد يا ابداع واژگان تركيبي براي كاربرد هاي جديد ميشوند. گاه از روي اين واژه هاي تركيبي تازه ميتوان به نكات ريز و جالبي پي برد. به عنوان مثال به تركيب ( مزاحم ياب ) توجه كنيد.اين تركيب براي ناميدن دستگاه نمايشگر شماره تلفن كه به تازگي و با ايجاد امكانات جديد بر روي شبكه مخابراتي كشور كاربرد بيشتري پيدا كرده ، استفاده ميشود. به كار بردن اين تركيب نتيجه آن است كه اولين و مهمترين كاربرد اين وسيله با توجه به نرخ بالاي مزاحمت هاي تلفني در ايران،‌ يافتن مزاحم است! شنونده اين تركيب پيش از اينكه با اين نام پي به ماهيت وسيله مورد نظر و فانكشن اصلي آن كه نمايش شماره تلفن است ببرد به كاربرد خاص آن در ايران آشنا ميشود و اين يعني همان خاصيت بسيار مهم زبان در تطبيق خود با نياز هاي جامعهاي ناهنجار كه مزاحمت تلفني در آن امري است رايج.