یکشنبه، بهمن ۱۲، ۱۳۸۲

همينطوري جهت خالي نبودن عريضه

اول
The fool looks at a finger that points at the sky…

دوم
يك انفولانزا و دو روز استراحت در منزل. اين دو روز فرصت بسيار خوبي بود براي آرامش. تماشاي دو فيلم زيبا كه به ديدن دوباره اش مي ارزيد Ameli و Iris كتاب و موزيك به همراه آب ميوه تازه – شير نشاسته و قهوه و چاي داغ و سوپ مرغ بسيار خوشمزه. و البته امپول پني سيلين و مقاديري قرص و كپسول را هم بايد به اين ليست اضافه كرد!!

سوم
اين روز ها انگار بهانه براي نوشتن كم است. روزمرگي روي ذهن پرده اي از يخ پهن ميكند و اين يخ آب نميشود مگر اتفاق غير مترقبه اي – خوب يا بد- آن را ذوب كند.


هیچ نظری موجود نیست: