ت .
چيزي را به اجبار گرفته بودم . بازگرداندم . شايد در اين ميان تنها من بدانم كه گرفتن و پس ندادن دوست داشتني ها چه ظلمي است .
فقط من مي دانم .
اين خدا حافظي نه غمزه اي وبلاگي بود ، نه تجاوزي ظالمانه.... تنها يك رخداد بود كه به زمان چپانده شد .
همين .
یکشنبه، شهریور ۰۳، ۱۳۸۱
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر