شنبه، خرداد ۲۵، ۱۳۸۱



********
امروز صبح منظرهء زيبايي از کوه فوجي در سمت شمال پيدا بود...
قلهء کوه به شکل رمزآلودي در ميان ابرها گم شده بود...

مثل زندگي..
با شکوه و مرموز...
همين محو بودن قلهء زندگيست که مرا به دنبال خود مي کشاند...

ميل عجيبي براي ديدن ناديده ها و درک آينده... که در ميان ابرهاي سپيد پنهان است...
اگر همه چيز ديدني و در دسترس بود، چه بي معني بود زندگي....

تا بعد...



هیچ نظری موجود نیست: