شنبه، خرداد ۲۵، ۱۳۸۱
********
امروز صبح منظرهء زيبايي از کوه فوجي در سمت شمال پيدا بود...
قلهء کوه به شکل رمزآلودي در ميان ابرها گم شده بود...
مثل زندگي..
با شکوه و مرموز...
همين محو بودن قلهء زندگيست که مرا به دنبال خود مي کشاند...
ميل عجيبي براي ديدن ناديده ها و درک آينده... که در ميان ابرهاي سپيد پنهان است...
اگر همه چيز ديدني و در دسترس بود، چه بي معني بود زندگي....
تا بعد...
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر