چهارشنبه، تیر ۱۲، ۱۳۸۱

سلام ...جهت پيشگيري از هرگونه ترديد من پدرام هستم

هر زمان كه پديده اي جديد وارد زندگي انسانها ميشود به همراه خود موجي از تغييرات به راه مي اندازد .بر خي ازين تغييرات توسط پژوهشگران علوم اجتماعي و يا مبتكرين پديده جديد قابل پيش بيني است ولي بسياري از آنها كاملا غير قابل پيشبيني هستند و تنها با گذر زمان و تماس مستقيم انسانهاي گوناگون با پديده جديد رخ مينمايانند.
پديده عظيم و شگرف اينترنت نماد بارز اين امر است. به خود نگاه كنيم در چندسالي كه اينترنت وارد زندگي ما شده به چه تاثيراتي در زندگي بيروني و درونيمان گذاشته . حلقه آدمهايي كه تا پيش از اين ميشناختيم يا ميتوانستيم بشناسيم در مقايسه با گستره آدمهايي كه اكنون به مدد تكنولوژي ارتباطات ميشناسيم يا قادر به شناخت آنها هستيم ده ها برابر بزرگتر است .و اين طوفان آدمهاي ريز و درشت خواسته و نا خواسته از پنجره هاي اينترنتي وارد بخشهاي مختلف زندگي ما ميشوند. زندگي شخصي هريك از ما به سان آسياب هاي بادي در معرض اين طوفان قرار دارد .اگر آسيابمان استوار باشد طوفان پره هاي آنرا با سرعتي بسيار زياد به گردش وا ميدارد و زمان را برايمان پس انداز ميكند.
و از مواهب خود بهره مندمان ميسازد.
ولي اگر آسياب ضعيف مريض فرسوده يا سست پايه باشد چه؟
****
تا بعد...

هیچ نظری موجود نیست: